KARŞI KALDIRIMDAN
Seninle yolda yürüyoruz öyle
karşılıklı
Karşı karşıya.
Sen karşı kaldırımdan bana doğru
gelmektesin
Ben karşı kaldırımdan sana…
Fakat nasıl oluyor?
İkimizde görmüyoruz kendimizden
hariç hiç kimseyi.
Yani nasıl oluyor, bakarken
gözlerimize, gözlerimiz değerken birbirine
Yani gözlerimiz diyorum
kilitlenmişken bir diğerine
Nasıl oluyor da başımızı diğer
tarafa çevirebiliyoruz?
Yani nasıl oluyor da öyle alelade
bir insanmışız birbirimiz için,
Sanki öyleymişiz de; geçip
gidiveriyoruz.
Yani diyorum ki sevgilim
Ben tam yanından geçerken bir
omuz mesafe nasıl oluyor da kilometrelere dönüşüveriyor?
Sen yanımdan geçip giderken bana
değen rüzgârın nasıl oluyor da sarmıyor bedenimi?
Ben bunları anlamakta
zorlanıyorum, beni affet.
Anlayamıyorum, anlam veremiyorum
bu olanlara
Sen karşı kaldırımdasın ben senin
karşında
Öyle geçip gidiveriyoruz işte
değmeden birbirimize.
Sana sarılmadan bir omuz mesafe
Yani tüm bunlar nasıl oluyor
Nasıl oluyor da dönüp bakmıyoruz
geriye
Şimdi oturmuş bir kaldırıma bütün
bunları düşünüyorum
Bu yabancılığımızı
Bu yakın olan uzaklığımızı
Bu gururumuzu
Bu aşkımızı
Bu, bu…
Sevgilim ben oturmuş bunları
düşünüyorum,
Fakat sen nasıl oluyor da hala
alt ediyorsun hayatımı?
13.05.2016
